In deze sectie wordt ingegaan op eventuele hardwareconfiguratie die u moet uitvoeren voordat u Debian installeert. In het algemeen betreft dit controle en mogelijk aanpassing van 'firmware'-instellingen voor uw systeem. De firmware is de basisprogrammatuur die door de apparatuur wordt gebruikt; het meest kritieke moment waarop deze wordt gebruikt is tijdens het opstarten van uw systeem. Ook wordt ingegaan op bekende problemen met apparatuur die de betrouwbaarheid van Debian GNU/Linux op uw systeem kunnen beïnvloeden.
BIOS provides the basic functions needed to boot your machine to allow your operating system to access your hardware. Your system probably provides a BIOS set-up menu, which is used to configure the BIOS. Before installing, you must ensure that your BIOS is setup correctly; not doing so can lead to intermittent crashes or an inability to install Debian.
The rest of this section is lifted from the http://www.faqs.org/faqs/pc-hardware-faq/part1/, answering the question, "How do I enter the CMOS configuration menu?". How you access the BIOS (or ``CMOS'') configuration menu depends on who wrote your BIOS software:
Delete key during the POST (power on self test)
Ctrl-Alt-Esc, or Delete key during the POST
Esc key during the POST
Ctrl-Alt-Insert after Ctrl-Alt-Delete
Ctrl-Alt-Esc or Ctrl-Alt-S or F1
Information on invoking other BIOS routines can be found in http://www.tldp.org/HOWTO/mini/Hard-Disk-Upgrade/install.html.
Some Intel x86 machines don't have a CMOS configuration menu in the BIOS. They require a software CMOS setup program. If you don't have the Installation and/or Diagnostics diskette for your machine, you can try using a shareware/freeware program. Try looking in ftp://ftp.simtel.net/pub/simtelnet/msdos/.
Many BIOS set-up menus allow you to select the devices that will be used to bootstrap the system. Set this to look for a bootable operating system on A: (the first floppy disk), then optionally the first CD-ROM device (possibly appearing as D: or E:), and then from C: (the first hard disk). This setting enables you to boot from either a floppy disk or a CD-ROM, which are the two most common boot devices used to install Debian.
If you have a newer SCSI controller and you have a CD-ROM device attached to it, you are usually able to boot from the CD-ROM. All you have to do is enable booting from a CD-ROM in the SCSI-BIOS of your controller.
Other popular option is to boot from a USB storage (also called USB memory stick or USB key). Some BIOSes can boot USB storage directly, and some cannot. You may need to configure your BIOS to boot from a “Removable drive” or even a “USB-ZIP” to get it to boot from the USB device.
Here are some details about how to set the boot order. Remember to reset the boot order after Linux is installed, so that you restart your machine from the hard drive.
As your computer starts, press the keys to enter the BIOS utility. Often, it is the Delete key. However, consult the hardware documentation for the exact keystrokes.
Find the boot sequence in the setup utility. Its location depends on your BIOS, but you are looking for a field that lists drives.
Common entries on IDE machines are C, A, cdrom or A, C, cdrom.
C is the hard drive, and A is the floppy drive.
Change the boot sequence setting so that the CD-ROM or the floppy is first. Usually, the Page Up or Page Down keys cycle through the possible choices.
Save your changes. Instructions on the screen tell you how to save the changes on your computer.
As your computer starts, press the keys to enter the SCSI setup utility.
You can start the SCSI setup utility after the memory check and the message about how to start the BIOS utility displays when you start your computer.
The keystrokes you need depend on the utility. Often, it is Ctrl-F2. However, consult your hardware documentation for the exact keystrokes.
Find the utility for changing the boot order.
Set the utility so that the SCSI ID of the CD drive is first on the list.
Save your changes. Instructions on the screen tell you how to save the changes on your computer. Often, you must press F10.
Some BIOS systems (such as Award BIOS) allow you to automatically set the CD speed. You should avoid that, and instead set it to, say, the lowest speed. If you get seek failed error messages, this may be your problem.
If your system provides both extended and expanded memory, set it so that there is as much extended and as little expanded memory as possible. Linux requires extended memory and cannot use expanded memory.
Disable any virus-warning features your BIOS may provide. If you have a virus-protection board or other special hardware, make sure it is disabled or physically removed while running GNU/Linux. These aren't compatible with GNU/Linux; moreover, due to the file system permissions and protected memory of the Linux kernel, viruses are almost unheard of. [4]
Your motherboard may provide shadow RAM or BIOS caching. You may see settings for ``Video BIOS Shadow'', ``C800-CBFF Shadow'', etc. Disable all shadow RAM. Shadow RAM is used to accelerate access to the ROMs on your motherboard and on some of the controller cards. Linux does not use these ROMs once it has booted because it provides its own faster 32-bit software in place of the 16-bit programs in the ROMs. Disabling the shadow RAM may make some of it available for programs to use as normal memory. Leaving the shadow RAM enabled may interfere with Linux access to hardware devices.
If your BIOS offers something like ``15-16 MB Memory Hole'', please disable that. Linux expects to find memory there if you have that much RAM.
We have a report of an Intel Endeavor motherboard on which there is an option called ``LFB'' or ``Linear Frame Buffer''. This had two settings: ``Disabled'' and ``1 Megabyte''. Set it to ``1 Megabyte''. When disabled, the installation floppy was not read correctly, and the system eventually crashed. At this writing we don't understand what's going on with this particular device — it just worked with that setting and not without it.
If your motherboard provides Advanced Power Management (APM), configure it so that power management is controlled by APM. Disable the doze, standby, suspend, nap, and sleep modes, and disable the hard disk's power-down timer. Linux can take over control of these modes, and can do a better job of power-management than the BIOS. The version of the operating system kernel on the installation floppies does not, however, use APM, because we've had reports of one laptop system crashing when the Linux APM driver is configured. Once you've installed Linux, you can build a custom-configured version of the Linux kernel; see Paragraaf 8.5, “Compiling a New Kernel” for instructions.
Velen hebben geprobeerd om bijvoorbeeld hun 90 MHz CPU op 100 MHz te laten werken. Soms werkt dit, maar het is gevoelig voor temperatuur en andere factoren en kan uw systeem beschadigen. Eén van de auteurs van dit document heeft zijn systeem een jaar lang op verhoogde snelheid laten draaien waarna het systeem tijdens de compilatie van het besturingssysteem plotseling begon het gcc-programma af te breken met een onverwachte fout. Het probleem kon worden opgelost door de CPU weer op zijn normale snelheid te laten werken.
De gcc-compiler vertoont vaak als eerste problemen door slechte geheugenmodules (of andere hardwareproblemen die onvoorspelbare veranderingen van gegevens veroorzaken) omdat het enorme gegevensstructuren opbouwt die herhaaldelijk worden doorlopen. Een fout in deze gegevensstructuren resulteert in een ongeldige instructie of het lezen van een onbestaand geheugenadres. Het symptoom hiervan is dat gcc afbreekt met een onverwachte fout.
De betere moederborden ondersteunen RAM met pariteitscontrole en kunnen u melden als uw systeem een fout van één bit in het geheugen heeft. Helaas kunnen ze deze fout niet herstellen en zullen ze over het algemeen stuklopen direct na de melding van de geheugenfout. Het is echter nog altijd beter om verteld te worden dat er geheugenproblemen zijn dan dat er ongemerkt fouten in uw gegevens ontstaan. Daarom beschikken de betere systemen over moederborden die geheugenmodules met 'parity' en 'true-parity' ondersteunen; zie ook Paragraaf 2.4.3, “Fake or Virtual Parity RAM”.
Als u 'true-parity' RAM heeft en als dit door uw moederbord wordt ondersteund, activeer dan eventuele BIOS-instellingen die ervoor zorgen dat het moederbord een interrupt genereert bij pariteitsfouten in het geheugen.
Veel systemen hebben een turboschakelaar die de snelheid van de CPU reguleert. Selecteer de hoogste snelheid. Als uw BIOS de mogelijkheid biedt om softwarematige besturing van de turboschakelaar (of CPU-snelheid) uit te schakelen, kunt u dit het beste doen en het systeem vastzetten in de hoogste snelheid. Er is één melding van een systeem waarbij Linux, tijdens het automatisch zoeken naar aanwezige apparatuur, per ongeluk de softwarematige besturing van de turboschakelaar raakte.
Bij systemen met een Cyrix-CPU kan het noodzakelijk zijn om tijdens de installatie het cache-geheugen uit te schakelen omdat anders diskettefouten optreden. Vergeet niet om na de installatie de cache weer te activeren omdat het systeem veel trager werkt als de cache uitgeschakeld is.
We denken dat dit niet noodzakelijk een fout van de Cyrix-CPU is. Mogelijk kan dit probleem binnen Linux worden opgelost; we blijven hieraan werken. (Voor technisch geïnteresseerde lezers: we vermoeden dat het probleem is dat de cache ongeldig wordt na een omschakeling van instructies van 16-bit naar 32-bit.)
Mogelijk moet u instellingen of jumpers op in uw computer aanwezige kaarten van randapparatuur wijzigen. Sommige kaarten beschikken over configuratiemenu's terwijl andere gebruik maken van jumpers. Het is helaas niet mogelijk om in dit document volledige informatie te verschaffen over elk apparaat; wel proberen we nuttige tips te geven.
Als u kaarten heeft die gebruik maken van 'mapped memory', dan dient dit geconfigureerd te worden ergens tussen 0xA0000 en 0xFFFFF (van 640K tot net onder 1 megabyte) of een adres tenminste 1 megabyte groter dan de totale hoeveelheid RAM in uw systeem.
Als u geen AT- maar alleen een USB-toetsenbord heeft, zult u in uw BIOS-configuratie de 'legacy AT keyboard'-emulatie moeten activeren. Raadpleeg hiervoor de handleiding van uw moederbord en zoek in het BIOS naar opties voor "Legacy keyboard emulation" of "USB keyboard support". Dit moet geactiveerd zijn om het installatiesysteem te kunnen opstarten.
Als u een dergelijke optie niet kunt vinden, is het mogelijk dat deze standaard geactiveerd is en dat u verder kunt met de installatie. Het kan echter ook betekenen dat emulatie niet door het BIOS wordt ondersteund (in dat geval heeft u pech gehad).
Als u de optie heeft gevonden en geactiveerd, maar de emulatie stopt te werken kort nadat de kernel is gestart, dan heeft u ook pech. U kunt dan wel de "bf2.4"-variant proberen; bij deze variant beschikt de root-diskette over USB-modules. Als u vanaf diskettes installeert, heeft u het toetsenbord één keer nodig voordat de USB-modules geladen kunnen worden. Het kan in dit geval helpen om bij de bootprompt de "keytimer"-optie op te geven.
Soms hangt de emulatie maar kan deze na enkele minuten weer spontaan actief worden; u kunt dan proberen om enige tijd te wachten en vervolgens te proberen verder te gaan met de installatie. Om dit gedrag te verhelpen, kunt u de Linux stuurprogramma's voor USB-toetsenborden laden. Gebruik hiervoor "modconf" (Stap "Configure Device Driver Modules") en laadt de modules usb-uhci of usb-ohci.
De Linux kernel kan niet in alle gevallen bepalen over hoeveel RAM u beschikt. Raadpleeg in dat geval Paragraaf 5.2, “Boot Parameters”.
[4] After installation you can enable Boot Sector protection if you want. This offers no additional security in Linux but if you also run Windows it may prevent a catastrophe. There is no need to tamper with the Master Boot Record (MBR) after the boot manager has been set up.